امام صادق علیه‌السلام فرمود: مصلحت زندگى و معاشرت اجتماعى، به پیمانهاى پر می‌ماند که دو سوم آن هوش و زیرکى، و یک‌سومش نادیده گرفتن و تجاهل است.
۱. عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه‌السلام قَالَ: مَنْ أَنْصَفَ النَّاسَ مِنْ نَفْسِهِ رُضِيَ بِهِ حَكَماً لِغَيْرِهِ. (کافی، ج۲، ص۱۴۶)
از امام صادق علیه‌السلام روایت شده که فرمود: هرکس که در مورد خود، رعایت انصاف نماید، به داورى دیگران پذیرفته شود.
۲. قَالَ علیه‌السلام: إِذَا كَانَ اَّمَانُ زَمَانَ جَوْرٍ وَ أَهْلُهُ أَهْلَ غَدَرٍ فَالطُّمَأْنِينَةُ إِلَى كُلِّ أَحَدٍ عَجْزٌ. (تحف‌العقول، ص۳۵۷)
امام صادق علیه‌السلام فرمود: آنگاه که روزگار، زمانۀ ستم باشد و مردمش اهل نیرنگ باشند، اعتماد به هرکسى درماندگى است.
به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، امام جعفر صادق (ع) امام ششم شیعیان و رئیس مکتب شیعه دارای فضائل و ویژگی‌های منحصر است و جایگاه مهمی در گسترش دین مبین اسلام دارد؛ بر همین اساس گزیده‌ای ازحکمت‌های پند آموز ایشان گردآوری شده است که در این گزارش به آن می‌پردازیم.
به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ شاعران آیینی کشورمان درباره امام جعفر صادق ( ع ) شعر سرودند.در اینجا به برخی از این اشعار اشاره می کنیم:
شعر وحید قاسمی
گوشه ای از حرای حجره ی خویش
نیمه شب ها،خدا خدا می کرد
طبق رسمی که ارث مادر بود
مردم شهر را دعا می کرد
*هر ملک در دل آرزویش بود
بشنود سوز ربنایش را
ابوبصیر از امام صادق علیه السلام روایت کند که در تفسیر آیه 158 انعام فرمود:
یعنی خروج القائم المنتظر منا ثم قال علیه السلام: یا ابابصیر طوبی لشیعه قائمنا المنتظرین لظهوره فی غیبته و المطیعین له فی ظهوره اولئک اولیاء الله الذین لا خوف علیهم و لا هم یحزنون»
یعنی خروج قائم منتظر ما
سپس فرمود : ای ابابصیر! خوشا به حال شیعیان قائم ما کسانیکه در غیبتش منتظر ظهور او هستند و در حال ظهورش نیز فرمانبردار اویند آنان اولیای خدا هستند که نه خوفی بر آنهاست و نه اندوهگین می شوند.
کمال الدین ج2 باب 33 ح 54
بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام
عَنْ أبِی عَبْدِاللهِ – علیه السّلام – : طَلبَهُ الْعِلْمِ ثَلاثَه فَاعْرِفْهُمْ بِأعْیانِهِمْ وَصِفاتِهِمْ: صِنْفٌ یَطْلُبُهُ لِلْجَدَلِ وَالْمِراءِ، وَ صِنْفٌ یَطْلُبهُ لِلإسْتِطالَهِ و الخَتلِ وَصِنْفٌ یَطْلَبُهُ لِلْفِقْهِ وَالْعَقْلِ فَصاحِبُ الْجَدَلِ وَالْمِراءِ … .
امام صادق – علیه السّلام – فرمودند: جویندگان علم بر سه دسته اند پس آنان را با هویت واقعی شان بشناس: دسته ای از آنها دانش را به جهت جدل و مراء فرا می گیرند و دسته ای آن را جهت تفاخر و بزرگ نمائی می آموزند و دسته ای نیز آن را جهت فهمیدن و تعقل یاد می گیرند. پس اهل جدل و مراء آدم مردم آزار است، او در هنگام مناظره مانع از گفتار دیگران می شود و در میدان سخن مجالی برای دیگران قائل نیست و در عین حال خود را حلیم پارسا می نمایاند و حال آنکه باطن وی از خشوع و ورع تهی است و سرانجام خداوند نیز دماغ وی را به خاک می مالد. معالم الاصول و ملاذ المجتهدین، ص ۱۵»
برداشت و راهبردِ رهنمودِ انواع جویندگان علم در سخنی گوهربار از امام جعفر صادق سلام الله علیه
امام جعفر صادق علیه السلام :
اِنَّ اللّه َ تَعالی اَوحی اِلی داوُودَ علیه السلام ، اَنْ بَلِّغ قَومَکَ اَ نَّهُ لَیسَ مِن عَبدٍمِنهُم آمُرُهُ بِطاعَتی فَیُطیعُنی اِلاّ کانَ حَقّـا عَلَیَّ اَن اُعینَهُ عَلی طاعَتی فَاِن سَاَ لَنیاَعطَیتُهُ وَ اِن دَعانی اَجَبتُهُ وَ اِنِ اعتَصَمَ بی عَصَمتُهُ و اِنِ استَـکفانی کَفَیتُهُ و اِن تَوَکَّلَعَلَیَّ حَفِظتُهُ و اِن کادَهُ جَمیعُ خَلقی کِدتُ دونَهُ ؛
خداوند متعال به داوود علیه السلام وحی فرمود که: به قوم خود برسان که هیچ بنده ای ازایشان نیست که به فرمان برداری از خودم فرمانش دهم و او فرمان برد، جز آن که بر من است که او را بر اطاعتم کمک کنم. پس اگر از من بخواهد، عطایش می کنم، اگر مرابخواند، پاسخش می دهم، اگر به من پناهنده شود، پناهش می دهم، اگر از من کفایت طلبد، کفایتش می کنم ، اگر به من توکّل کند، او را حفظ می کنم و اگر همه آفریدگانم علیه او نقشه کشند، من به سود او نقشه می کشم. قصص الأنبیاء ، ص 198، ح 251
برداشت و راهبردِ رهنمودِ پاداش بندگی خداوند سخنی گوهربار از امام جعفر صادق سلام الله علیه
امام صادق علیه السلام: حسین بن على علیه السلام فرمود : اى مردم ! خداوند بزرگِ بِشْكوه ، بندگانش را نیافریده، جز براى آن كه او را بشناسند و چون او را شناختند، عبادتش كنند و چون عبادتش كردند، با عبادت او، از عبادت جز او ، بى نیاز شوند» .
پس مردى گفت : اى فرزند پیامبر خدا ! پدر و مادرم فداى تو ! معرفت خدا، یعنى چه ؟
فرمود : شناخت مردم هر عصر نسبت به امامى كه اطاعتش بر آنان، واجب است»
علل الشرائع : ص ۹ ح ۱ ، كنز الفوائد : ج ۱ ص ۳۲۸ عن مسلمة بن عطا ، بحار الأنوار : ج ۵ ص ۳۱۲ ح ۱ ، دانشنامه امام حسین (علیه السلام)، جلد13 ، صفحه 63
برداشت و راهبرد رهنمودِ فلسفه آفرینش، سخنی از امام صادق سلام الله علیه به نقل از امام حسین سلام الله علیه
الإمام الصادق عليه السلام ـ فيما وَعَظَ لُقمانُ ابنَهُ ـ : صُم صَوماً يَقطَعُ شَهوَتَكَ ، ولا تَصُم صَوماً يَمنَعُكَ مِنَ الصَّلاةِ ؛ فَإِنَّ الصَّلاةَ أحَبُّ إلَى اللّه ِ مِنَ الصِّيامِ . [تفسير القمي : ج 2 ص 164 ، قصص الانبياء للراوندى : ص 190 ح 238 ، بحار الأنوار : ج 13 ص 411 ح 2 و ص 417 ح 10 .]
امام صادق عليه السلام ـ در بيان نصايح لقمان عليه السلام به پسرش ـ : روزه اى بگير كه شهوتت را قطع كند و روزه اى نگير كه از نماز، بازت دارد؛ زيرا نماز ، نزد خدا محبوب تر از روزه است .
مسیر این حدیث در کتابخانه : حكمت نامه لقمان حدیث شماره : ۱۰۰۰۱۱
نمایش منبع
درباره این سایت